Sociocards

Wij hadden toen ik klein was, geen televisie. Dus 's avonds las je een boek en in het weekend deden we spelletjes. Dat klinkt misschien een beetje droog, maar het was gezellig totdat ik het even helemaal gehad had met die spelletjes.
Met mijn kinderen heb ik nog wel geganzenbord of gerummykubt, maar langer dan een uurtje moest het niet duren dan was ik er klaar mee.
Nu als kindercoach is het weer spelletjestijd en ik geniet volop van alle mogelijkheden die speelse methoden bieden.
 
Vorige week had ik een leuke workshop bij Semmie waarbij we onder andere leerden werken met Sociocards.
Sociocards zijn kaartjes met aan de ene kant een mensfiguurtje en aan de andere kant een dierfiguur. En verder zijn er nog een aantal symboolkaartjes. Met behulp van die sociocards legde ik vandaag met twee meisjes (afzonderlijk van elkaar) een sociogram. Oftewel, je voert een leuk gesprek met een kind met behulp van kaartjes; je kan een kind inzicht geven in zijn leefwereld, je kan overeenkomsten, verschillen en verbindingen op een speelse manier inzichtelijk maken.
 
Ik gebruikte het bij het meisje van acht jaar om te praten over haar verdriet, dat haar nichtje en neefje die tot voor kort naast hun woonden, nu naar een andere stad waren verhuisd. Voor het meisje, dat enig kind is, een heel groot verlies. Ze zei ook letterlijk;”Ik ben ze nu kwijt” en legde de kaartjes met oom en tante, en nichtje en neefje, wat verder weg. We kwamen te spreken over andere consequenties; “Nu moeten mijn ouders een oppas voor me zoeken als ze weggaan”, want tot nu toe kon oom of tante wel oppassen en andersom. Dat was spannend maar tegelijkertijd ook leuk: ze wilde wel gezellig televisiekijken op de bank met de oppas.

Ik vroeg haar om nog een paar belangrijke mensen om haar heen te leggen, en gaandeweg werd het verdriet hanteerbaarder voor haar. Ze begon al uit te kijken naar logeerpartijtjes en we legden met het symbool dat een eiland voorstelde, iedereen neer die zij mee zou nemen naar een onbewoond eiland: papa (omdat die goed kan bouwen), mama (omdat die goed kan koken) een viertal vriendinnetjes en natuurlijk haar nichtje en neefje en een grote koffer (ook een symboolkaartje) waar allerlei spullen in zaten om mee te overleven.
 
Het andere meisje waarmee ik het spel speelde is tien jaar en zij wilde graag de diersymbolen gebruiken om haar sociogram neer te leggen. Het leuke was dat ze daardoor met verrassende oplossingen kwam: in plaats van 25 vriendinnen neer te leggen (want zoveel heeft ze er), legde ze een giraffe neer: die symboliseerde alle vriendinnen. Idem een schaap die haar familie weergaf. Voor haar ouders, broertje, haar kat en haar beste vriendin koos ze wél afzonderlijke kaartjes, en voor de vriendin die een panda zou moeten zijn, tekende ze op een los papiertje een panda.

Dit meisje had een moeilijk jaar achter de rug waarin ze buitengesloten werd en zich nogal alleen had gevoeld. Haar zelfvertrouwen was daardoor zeer laag geworden. De afgelopen weken hadden we eraan gewerkt om dat zelfvertrouwen weer terug te krijgen, zoals ze zelf zei:”Ik wil leren om meer moed te hebben om voor mezelf op te komen”. Nu zag ze, toen ze haar sociogram legde, dat er veel mensen om haar heen zijn en dat ze nu niet meer het gevoel heeft alleen te staan.

We haalden er het Complimentenspel bij en samen hebben we er een aantal complimenten bijgelegd voor haar: ik vind je een doorzetter, ik vind dat je goed luistert naar de tips die je krijgt. Zelf gaf ze zichzelf het compliment: ik vind dat ik goed kan dansen en ik vind dat ik sterker geworden ben.
Vol goede moed ging ze daarna naar huis.


--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Charlotte Borggreve is orthopedagoge en kinder- en jongerencoach en heeft een eigen praktijk in Amsterdam Centrum.
Charlotte heeft met kinderen en jongeren gewerkt in de kinder- en jongerenopvang en als directeur van het Kinderkookkafé in Amsterdam.  Ze heeft een tiental boeken en kookboeken geschreven. Haar laatste drie boeken: Kookologie, Hotel Kids Only en Hoe houd je het gezellig thuis? 30 manieren om je kind en jezelf op te voeden, maakte ze in samenwerking met illustrator Ingrid Robers.
In haar praktijk gebruikt Charlotte allerlei gespreks- en creatieve technieken, spelvormen, metaforen en verhalen. Door het werken met kinderen heeft ze ervaren dat koken een heel goede manier is om in gesprek te komen met een kind. Samen aan het fornuis werkt vaak beter dan tegenover elkaar aan een tafel. Zij gebruikt het samen koken dan ook graag als werkvorm in haar praktijk.